अखेर माझे जीवन म्हणजे माझे कळणे,
तीमिरही माझा दिवाही माझा माझे जाळणे.
परंतु केव्हा अशा क्षणाला
लाख गवाक्षे भवती खुलती
उचलुनी घेती रस्त्यावरूनी
प्रकाश काही काही माती
आणि पुन्हा विवरात चालते जुनेच जाळणे
परंतु त्या ज्वलनात उमलते नवीन कळणे.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment